Op het gevaar af een beetje streng over te komen zo in de eerste maand van het nieuwe jaar, vraag ik toch even een moment te nemen en jezelf de volgende vraag te stellen:
- A: Heb je goede voornemens gemaakt voor 2016? Zo ja…
- B: Met hoeveel overtuiging heb je deze voornemens genomen? En tenslotte…
- C: Wat is je eigen verwachting over hoe trouw je deze voornemens zult blijven?
Wellicht is er geen prettige manier om dit te zeggen.
Wellicht is het gewoon waar, dat 99% van alle goede voornemens al aan het begin van het nieuwe jaar, binnen 14 dagen of korter, terzijde worden geschoven.
Het is mijn ervaring dat voornemens alleen werken wanneer ze meteen worden geïmplementeerd.
Wanneer ik iets als toekomstige aktie neerzet, word ik veel te gemakkelijk afgeleid door iets anders.
Door er een nu-nemen van te maken; daarmee mijn houding ten opzichte van iets veranderend op het moment dat ik beslis dat te doen, laat ik de verandering meteen plaatsvinden, en ga daarmee de verleiding om iets anders te gaan doen, uit de weg.
Wanneer ik bijvoorbeeld besluit na het weekend op dieet te gaan, loop ik het risico tijdens dat weekend teveel te eten; ‘nu het nog mag‘
Had ik er een nu-voornemen van gemaakt in plaats van een goed-voornemen; dan had ik waarschijnlijk 2 pond minder gewogen.
Goede Voornemens verdwijnen ook vaak in het geroezemoes van het dagelijks leven,
danwel in de neiging om onszelf het voordeel van de twijfel te geven.
Dat zou wel eens het grote probleem kunnen zijn met goede voornemens; de mate van aandacht en intentie die we daadwerkelijk aan onze voornemens toebedelen.
Veel van wat we doen in het leven is gebaseerd op hoe we opgevoed zijn; onze programmering, gewoontegedrag. Eén van deze gewoonten is om goede voornemens te maken voor het nieuwe jaar.
Vraag is echter of we het ook werkelijk gaan doen en niet wegslippen in de gewoontes en kadans van de tijd waarin we leven.
Laten we eerlijk zijn; vaak komt het kind in ons boven, die, wanneer het de kans krijgt, graag datgene wat het moeilijk vindt, ontwijkt en de goede voornemens dan maar even wat verder naar voren schuift.
Het nadeel daarvan is, dat we uiteindelijke niet zo tevreden zijn over onszelf, omdat we uiteindelijk niet zoveel voor elkaar gekregen hebben.
Ik schrijf uit ervaring hier. Er liggen 3 onafgemaakte boeken op me te wachten en toch blijk ik het vermogen te hebben allerlei andere dingen te vinden die ik nog moet doen. Het is niet zo dat ik geen tijd zou hebben om te schrijven en ik vind schrijven heerlijk; het geeft me voldoening.
Tegelijkertijd echter vraagt de kunst van het schrijven ook dat ik mezelf bloot geef en het beste uit
mezelf naar boven haal; en soms is het dan verrassend veel gemakkelijker om onder te dompelen in een stapel boeken of films; of een lekker maaltijdje te maken, dan om mijn creatieve talenten te benutten.
Dus, vandaag stond ik op, deed mijn ochtend rituelen en ging meteen zitten om te schrijven. Pas hierna ga ik wandelen, boodschapjes doen en nadenken over wat ik wil eten.
Het zal best moeilijk zijn; en misschien krijg ik weinig op papier; maar ik heb het in elk geval geprobeerd; eraan gewerkt en dat geeft voldoening …
Ingrid Schippers.
Deze blog wordt in het Engels opgenomen en uitgezonden als wekelijkse eindnoot voor Dutchbuzz, het radio programma voor Internationals op Den Haag Fm, elke dinsdagavond van 10 tot 11.
Alle uitzendingen zijn te beluisteren via het podcast archief Dutchbuzz.nl.
Deze blog wordt uitgezonden op 26 Januari 2016.
