Een interessant bericht kwam langs op Facebook deze week. Een foto van een stuk papier op een paaltje geprikt in een grasveld, met daarop de tekst:
‘zet de de tv uit en je verstand aan’.
Toevallig kwam ik net van de thee met iemand met wie ik had zitten praten over ‘migranten problematiek’. Ik woon in een buurt waar momenteel veel immigranten een woning toegewezen krijgen. Mensen uit Syrie en andere landen waar het onleefbaar is geworden.
Van de buurtbewoners hoor ik de bezwaren nogal eens;
‘de mannen die een gevaar vormen voor de Nederlandse vrouwen, danwel dochters';
‘de woningen, computers en andere gratis artikelen die immigranten krijgen van de Nederlandse overheid, terwijl er voor Nederlanders zelf alleen wachtlijsten zijn en zeker geen bijstands kadotjes’,
enz.
Het stomme is dat ik altijd nogal latent reageer op dit soort uitspraken. Je hoort het zoveel mensen zeggen dat je gaat denken dat er dan misschien wel iets van waar zal zijn. “Maar”, hoorde ik mezelf vanmiddag bij de thee zeggen, ” wanneer ik erover nadenk is de enige problematiek die ik ooit heb meegemaakt, problematiek die ik gezien heb op TV”.
Nog nooit, – niet hier in Scheveningen waar ik woon, maar ook niet op de Haagse markt, waar het toch wemelt van de buitenlanders of in de binnenstad,- ben ik ooit onaangenaam verrast of benaderd. Sterker nog ik heb alleen maar goed contact met de buitenlandse vrouwen die ik tegenkom. Ik voel me verbonden met hen. Zij zijn ook moeders met kinderen, moeders met problemen, moeders die er het beste van proberen te maken. En wie nog geen moeder is, is op z’n minst een vrouw die zich staande houdt in een maatschappij waar vrouwen toch nog vaak dat extra stapje harder moeten lopen. Met de mannen heb ik geen contact, maar ik heb ook geen last van ze.
Waar ik wel last van heb is van Wilders op TV. Ik krijg de riebels wanneer ik die man zie, om maar niet te spreken van die narcist die zich tegenwoordig president van de Verenigde Staten mag noemen en xenofoob is.
Overigens wil ik in dit kader ook melden dat ik vandaag ook keihard gelachen heb in de auto, toen ik terugrijdend van mij thee bezoekje, op de radio hoorde dat het gerechtshof in Amsterdam het verzoek heeft afgewezen om bedrijven die een afbeelding van zwarte piet gebruiken te vervolgen.
“Stichting Nederland Wordt Beter wilde via de rechter vervolging afdwingen van diverse partijen die Zwarte Pieten laten zien, zoals omroep NTR, gemeenten, en winkelbedrijven als Hema, Blokker en Albert Heijn. ,
aldus berichtgeving die ik erover terugvond op Nu.nl
Ik wist niet dat dit aanhangig was gemaakt en hoorde het – – – gelukkig- – – pas bij de uitspraak, anders had ik me stevig opgewonden.
Wat denk je? Zou ik me nu straks voor de rechter moeten verantwoorden en een taakstraf krijgen omdat ik hardop en publiekelijk keihard gelachen heb omdat ik het belachelijk vindt dat een kinderfeest en goedbedoelende Nederlandse traditie verstoord kan worden door een paar extreem denkende Neder- of medelanders?
Uitersten en tegenstrijdigheden. Beide gevallen, zowel de verhalen over de immigranten als de anti zwarte piet hetze, zijn wat mij betreft ver verwijderd van de realiteit; ver verwijderd van waar het leven werkelijk over gaat. En ik ben er ook van overtuigd dat het nationale nieuws door diegenen die de touwtjes in handen hebben wordt gebruikt om de aandacht af te leiden van allerlei gekonkel achter de schermen. Maar wil ik wel weten wat dat is? Kan ik daar als marionet aan het touwtje van de gevestigde orde wel iets aan doen?
Ik ga hoe dan ook maar eens beginnen met kritisch naar het nieuws te kijken; met in mijn achterhoofd de gedachte dat het best wel eens zou kunnen zijn dat me een spiegel wordt voorgehouden die afwijkt van mijn werkelijkheid. Vraagtekens zetten bijvoorbeeld bij politici die op het nieuws hun collega’s Jesse Klaver en Lodewijk Asscher proberen te dissen wanneer ze het zelf niet voor elkaar krijgen om een kabinet te formeren of hun politieke overwicht zien smelten. Reality – check, noemen ze dat in het Engels, ‘een werkelijkheid controle’
Eén ding weet ik al: Mijn eigen werkelijkheid is een stuk prettiger dan die in het politieke nieuws op TV.
Ingrid Schippers, 30-06-2017
Trek voor je weer verder gaat met het gewone leven, een eigen eigen wijsheid kaartje rechts van deze blog.
Laat je verassen door je onderbewustzijn
