Misschien ben ik een romanticus (of ‘ca’), maar het mijn persoonlijke overtuiging dat we in de grijze oudheid, toen we nog in stammen levend de opbrengst van de jacht samen deelden; de manden met elkaar weefden voor gemeenschappelijk gebruik; en de bessen en wortelen verzamelden om de maaltijd mee te delen; het in zekere zin beter hadden dan nu. In de wereld van de Heer Economie vandaag de dag, met als ware leider de god van het geld; gaat het meer om wat een dienst opbrengt, dan wat het bijdraagt aan de samenleving en haar leden.
Anno 2017:
- is er veel meer geld in de wereld dan de gehele bevolking tesamen mogelijkerwijs zou kunnen uitgeven
- is er genoeg eten voor iedereen, het is alleen oneerlijk verdeeld.
- en worden de kwetsbaarsten in de samenleving buiten de maatschappij geplaatst, met een gemak waar we ons veel dieper voor zouden moeten schamen dan we nu doen.
Geld is het doel geworden in plaats van het middel. Rijk worden staat boven aan de lijst van een klein hardvochtig groepje mensen die de wereld beheersen met verdeel en heers politiek en het buiten de maatschappij plaatsen van een grote kwetsbare groep mensen.
‘Materiele verblinding’ wordt het ook wel genoemd; het onvermogen om door de illusie heen te prikken dat geld het succes van het leven bepaald. Deze misvatting laat zich in de maatschappij terug zien in de vorm van corruptie, gewetenloosheid en misbruik. Kinderarbeid bijvoorbeeld in derde wereldlanden, maar ook hier op het zogenaamde veilige thuisfront.
Amazon haalde de pers vorige week dankzij een journalist die undercover een tijdje voor de multinational gewerkt had en medewerkers op hun werkplek in slaap had zien vallen of zelfs afgevoerd zien worden naar het ziekenhuis vanwege hart problemen en stress-gerelateerde klachten. Dit alles terwijl ze onderbetaald worden met wél een hele hoge werkdruk; en hun hoogste baas net is uitgeroepen tot één van de rijkste mensen ter wereld.
Ik heb al eerder geschreven over arbeidsmisbruik waar ik getuige van ben in mijn directe omgeving. Jonge mensen die werken voor een klein loontje; ook nog eens verpakt in z.g., nul-uren contracten; wat betekend dat het aantal uren dat ze kunnen verwachten werk te hebben flexibel is. Dus wanneer ze niet nodig zijn, verdienen ze ook niets en ook dikke pech wanneer ze ziek zijn.
De consequentie hiervan is dat deze jonge mensen, die juist de hoeksteen zouden moeten zijn van de volgende samenleving, geen wortel kunnen schieten. Dit, terwijl tevreden mensen die s’nachts zonder zorgen kunnen gaan slapen in de wetenschap dat in hun basisbehoeften is voorzien, zoveel productiever zouden zijn om van hun wereld een betere plek te maken.
Dit alles gezegd hebbende, weet ik dat er tegelijkertijd heel veel mensen zijn die hier al verandering in proberen aan te brengen; surfend op de golven van het aquarius tijdperk waar de mensheid nu wordt ingestuurd. Met de drempel naar 2018 in zicht, spreek ik de wens uit dat de inzet van deze mensen terrein zal winnen en dat mensen zoals de eigenaar van Amazon (of vele andere multinationals, supermarktketens en restaurants!) van hun materiële verblinding af zullen komen; een beetje zoals Scrooge in zijn kerstverhaal. Dat ze zullen gaan begrijpen dat échte rijkdom zit in wat je te bieden hebt in plaats van wat je aan geld verdient.
Ingrid Schippers 05-11-2017
Klik op de kaart om meer te lezen over de achtergrond.
De gesproken Engelse versie van deze blog, ‘Forgotten Wisdom’, is te horen in de Dutchbuzz uitzending van 28 November 2017 op Den Haag FM van 22.00 tot 23.00 uur; of in het Programme Archive van de Dutchbuzz podcasts van die datum.
